Video realizado co gallo da apertura temporal en xunio de 2010 para a exposición de Isabel Coixet en homenaxe a John Berger a partir da obra “From A to X”.
XOSÉ MANUEL IGLESIAS MARTÍNEZ, baixo a sombra do tío guerrilleiro.
Xosé Manuel Iglesias medrou nunha familia marcada pola figura dun irmán da nai, o que marcou o seu compromiso sindical e a súa militancia.
Xosé Manuel Iglesias foi o fillo máis novo dun carpinteiro de Pontedeume, asentado en Mugardos, que traballaba nas gradas de Bazán. O pai foi fusilado a principios de xaneiro de 1949 en represalia polas actuacións dun seu cuñado, Pancho Iglesias, guerrilleiro, ao que se lle atribúe a morte dun falanxista. O pai de Iglesias nome(non aparece) estaba fichado e foi detido na noitevella de 1948 e apareceu o día 3 de xaneiro morto a tiros no Cemiterio de Catabois. Toda a familia continuou a sufrir a represión pola persecución ao tío, estiveron incomunicados e tanto a nai como os tíos foron ao cárcere cando a Garda Civil matou ao guerrilleiro Pancho.
Iglesias entra en Bazán, onde estiveran o pai e mais o irmán máis vello, aos 15 anos, e vai completando a formación ata converterse en oficial de terceira axustador-montador. Lembra que, nesa altura, as condicións laborais eran precarias, especialmente na seguridade e mais na hixiene. Aos 23 anos vencéllase ao Partido Comunista E a Comisións Obreiras. A muller, Teresa, forma parte do Movemento Democrático de Mulleres.
Seguir lendoJUAN VÁZQUEZ LOUREDA, o enlace guerrilleiro.
Coñecido como Juan Anido, sufriu as consecuencias do seu compromiso mais nunca deixou a militancia nin o espíritu crítico.
Juan Vázquez naceu no seo dunha familia de esquerdas e pouco relixiosa, o pai andivera embarcado e logo entrou a traballar na antiga Bazán. Juan comeza a traballar aos 14 anos nunha fragua de Mugardos, e despois, durante a Guerra Civil, nun taller que facía munición.
Despois da Guerra xa andaba nas Xuventudes Libertarias, e comezou a ler autores marxistas e comunistas co que foi evolucionando cara ao Partido Comunista. Nestes tempos, a represión en Mugardos foi intensa e tamén provoucou a reflexión de Juan Anido e o seu posicionamento.
Seguir lendoRevista MURO dos presos políticos españoles
Compañeiros e actividades
“Había un asturiano, un tal Antonio Iglesias, fillo de mineros, que estudiara cos xesuitas. Organizou clases de cultura xeral para os compañeiros. Tamén coincidín cos catedráticos José Sánchez e o, que se adicaba coma Iglesias a ensinar. Había presos de alto nivel cultural, profesionais de variadas disciplinas. Os presos políticos eramos comunistas, ou republicanos, ou anarquistas, – eran os que máis abundaban-. Noutras galerías tamén había presos comúns. Facíamos traballos de artesanía: estuches, marcos para cadros, flores; alí deprendín algo de boxeo, pelota vasca, xadrez. Connosco estaban uns ingleses que disque os procesaran por tragueren nun barco armas para a República. Eles, como podían pasar dun patio a outro, viñan estudiar español a onde estabamos nós. Eu quería practicar, pola miña parte, o inglés, e un día fíxenlle unha seña a un deles, un xeito de saudo. O chegar á galería mandáronnos formar e o inglés sinaloume. Expliqueilles, pero nada. O xefe dos gardas castigoume a limpar todos os días a galería completa e a valdeirar o pozo da enfermería. Negueime e deume un bofetón. Eu arrepúxeme, funme a él pero arredouse a tempo. Mandoume tres meses ó calabozo incomunicado.”
Francisco Rey Balbís “Moncho” preso no cárcere de A Coruña desde o ano 1941 ta o 1945
en Xosé Neira Vilas Guerrilleros
Fortunato Carreras Trigo, asasinado no cárcere da Coruña
“Fortunato Carreras Trigo nació en O Rosal (Pontevedra), y fue funcionario de Telégrafos. En septiembre de 1927 ya estaba destinado en A Coruña como oficial primero.
En octubre de 1933 fue destinado a la Estación Costera de la ciudad herculina. Militante de Izquierda Republicana, en julio de 1936 Fortunato ejercía de jefe de la Estación Costera en A Coruña y en los días previos a la sublevación de los militares fue designado delegado del Gobernador civil en Radio Coruña con el fin de difundir las notas del gobierno republicano radiadas en Unión Radio de Madrid.
Al triunfar el golpe de Estado en A Coruña fue detenido, aunque al día siguiente quedó en libertad, y aprovechó para ofrecerse al nuevo Delegado de Orden Público, teniente coronel de la Guardia Civil, González Vallés. Pero poco después fue detenido y encarcelado en la prisión provincial y sometido a un consejo de guerra (causa 1236/36), para ser condenado al fusilamiento.
Seguir lendoVictoriano Marcos Alonso, recompoñendo a vida en México
Fillo de José Marcos Naval, tivo que vivir como represaliaban ó seu pai por ser socialista quen tivo que vivir fóra de Ourense aloxado en casa duns familiares.
A familia quedou sen nada, expropiáronlles todo: a casa, as leiras e a xoiería.
A pesar de todo Victoriano Marcos puido ir estudar a Santiago.
Na súa vida profesional, foi director do Banco de España en Santiago, e despois conselleiro do Banco de España en Madrid. Vivía na rúa Santo Bernardo.
Cando estalou o golpe de estado e cando as tropas franquistas toman Madrid, foron detidos todos os conselleiros do banco porque, segundo conta a súa sobriña “segundo Franco eles permitiran que levasen o ouro a Moscú” .
Foi xulgado en Alcalá e estivo en varios cárceres: Madrid, Bilbao e A Coruña.
Seguir lendoCompañeiros de prisión
O artista Mario Granell foi encarcelado dende o ano 1937 ata o 1943. Nesta obra, pintada no cárcere; lembra ós seus compañeiros de prisión Parrondo e Tomasín.
Mario Granell, estampa de centenario
Mario Granell en Venezuela. Á dereita, un dos cadros que pintou na súa etapa sudamericana
No blog Biosbardia, publica Xosé Enrique Acuña este artigo sobre Mario Granell
O 11 de outubro conmemórase o primeiro centenario do nacemento de Mario Granell (1914-1981), un dos pintores galegos máis interesantes do século XX.
Foi pintor entre todas as cousas, tamén poeta, emigrante repetido, e sobre todo, condenado a morte. Naceu, dixera, nunha vila de “merlíns”, A Coruña de nome vello e verdadeiro, e foi neno dos que trampeaban e corrían polas rúas compostelás. Até alí o levou a vida da súa familia e tamén alí foi instruído por dous homes, enormes, dos masacrados no 36. Camilo Díaz Baliño educouno para o debuxo e con Xoán Xesús González coñeceu as primeiras letras. Falamos de Mario Granell, o artista que ía ser e o que, felizmente, á fin foi. O que nacera no 1914, un 11 de outubro, para armar unha vida e unha obra que merece hoxe a celebración do seu centenario.
Seguir lendoSindicalistas no cárcere
Catro históricos das Comisións Obreiras no cárcere da Coruña: Julio Aneiros, Pedro Bonome, Xesús Abuín e Rafael Pillado
Memoria do cárcere A Coruña 
Debe estar conectado para enviar un comentario.